‘We zijn allemaal gelijk.’ Als er iemand is die deze woorden omzet in daden, dan is het Susanne wel. Ze werkt voor Kindcentrum Sittard en zet zich -met oog voor iedereen- in, voor gelijke kansen voor elk kind én gelijkheid in de maatschappij. Dat doet ze door samen te werken met iedereen die daar een bijdrage aan kan geven.

Ze zit al 25 jaar in het onderwijs. Ze stond eerst voor de klas, maar nu gaat ze voor de hele school. Sterker nog, ze gaat zelfs regionaal en landelijk, ze gaat voor iedereen! Ze initieert projecten die gelijke kansen op school én in de maatschappij bevorderen en die diverse groepen in de maatschappij met elkaar verbinden. Daar hebben alle kinderen en alle leraren baat bij. Ook de ouders, bewoners, verenigingen en ondernemers in de wijk.

Toen de Sjtadssjool in 2019 fuseerde met De Tovertuin en De Baandert, was dat een uitgelezen moment om het anders te doen. Ze zijn gaan kijken op andere scholen. Bijvoorbeeld de ‘gezonde school van de toekomst’ en scholen die zich in het bijzonder inzetten voor het sociaal welbevinden. ‘Dat heeft ons geïnspireerd om daar een eigen invulling aan te geven: De verlengde, verrijkte schooldag.’

‘Al onze kinderen krijgen drie uur per week extra les op allerlei gebied;  creativiteit, muziek, natuuronderzoek, met de voetjes in het water, of iemand in de klas die vertelt over zijn beroep. Het stimuleert meervoudige intelligentie. Dan blijkt een leerling die niet zo goed met boeken is opeens geweldig te kunnen spelen op een elektrische gitaar.’  

‘Iedereen die daar aan kan bijdragen, nodigen we uit. Het zijn vooral ZZP’ers, maar ook bijvoorbeeld De Rollen. Dankzij jullie hebben we heel veel mooie materialen voor ons aanbod Techniek, maar ook bijvoorbeeld ideeën voor ons Binnenbos en de buitenlessen. Een belangrijke partner is PSW (Pedagogisch Sociaal Werk). De een gaat mee met de gymles en de ander gaat mee de keuken in of mee boterhammen smeren in de klas. Iedereen heeft zo zijn eigen taak. We hebben ook vrijwilligers op school die uithelpen. Ik zorg ervoor dat iedereen optimaal tot zijn recht komt door de dingen te doen waar zijzelf ook van groeien.’

Boterhammen smeren in de klas?

‘Ja, wij lunchen op school met de kinderen, drie keer per week. Ze nemen niks van thuis mee, dus iedereen heeft dezelfde boterham met wat ander beleg misschien, verder zijn we allemaal gelijk. Het sociaal element zit ‘m niet alleen in het samen eten, maar ook het samen smeren. En het inkopen bij de winkels in de wijk. Wij zagen dat de boterhammentrommeltjes heel verschillend gevuld waren. De ene heel rijk, de ander minimaal, de ander nog het eten van gisteren met een koud stukje pizza of frikadel… Hier mag eigenlijk geen verschil in zijn. We zijn allemaal gelijk. En als we het eten al gelijk hebben, dan hebben we een goede basis. We hebben ook vijf keer in de week groente en fruit. Soms ook wat koek, die maken we inmiddels zelf. Kinderen op de bovenbouw koken ook inmiddels samen. Soms een soepje of een salade. Ze maken ook zelf kookboeken. Langzaam aan breiden we dat uit. Het koken is nu vooral een aanvulling op de lunch.’

Hoe passen de Global Goals daarbij? 

Werken aan de toekomst is de gemene deler. ‘Door de verlengde, verrijkte schooldag, leren de kinderen al na te denken over de toekomst, misschien krijgen ze die mogelijkheden vanuit thuis niet.’ De Global Goals zijn vergelijkbaar: handvaten om concreet aan de slag te gaan voor een duurzame toekomst.

Wat is jouw definitie van duurzaamheid? 

‘Goed omgaan met het milieu en de omgeving en wat we kunnen doen om daar voor de toekomst aan bij te dragen. Qua gebouw zijn we er nog lang niet, wat duurzaamheid betreft, maar in de klas zijn we er wel mee bezig. De plastic soeples bijvoorbeeld, of het licht uitdoen op de wc. Bij voeding kijken we altijd samen naar wat we doen met eten dat overblijft. Soms maken we van appels die over zijn appelchips in onze droogoven, of er gaat wat mee voor de kippen bij iemand thuis. We lopen wel vast in het scheiden van afval. We zouden graag ook het plastic apart willen inzamelen, maar daar hebben we geen opslag voor, als het maar eens per maand wordt opgehaald.

Aan welke doelen werken jullie concreet?  

‘#SDG1 Geen armoede en #SDG2 Geen honger, uiteraard. Iedereen eet op school.’ Het begrip ‘armoede’ gebruikt Susanne liever niet. Zij gaat uit van gelijke kansen. ‘Of je nu thuis veel of weinig geld hebt, we zijn allemaal hetzelfde en de lunch is gelijk.’

Susanne wil er voor iedereen zijn. Een ouder die de energierekening niet kan betalen, of geen fiets voor zijn kind kan regelen, of gymkleding. Dan gaat ze gewoon om tafel zitten om samen een oplossing te vinden. Ook bewoners uit de wijk die als vrijwilliger bij de school betrokken zijn worden zo geholpen.

Uiteraard helpt gezond eten ook bij aan #SDG3 Goede gezondheid en welzijn. ‘We zijn natuurlijk ook bezig met het welbevinden van de kinderen. Ook met sociale en emotionele methodieken.’

#SDG4 Kwaliteitsonderwijs ligt natuurlijk voor de hand. ‘Talentontwikkeling vinden we belangrijk, waarbij ook iedereen mag zijn wie hij is (#SDG5 Gendergelijkheid). Bovendien draagt een rijke leeromgeving bij aan een goede ontwikkeling waarmee ongelijkheid vermindert en kansen toenemen. Het bieden van een rijke leeromgeving betekent ook naar buiten gaan! Onlangs op kamp met groep 7 weer meegemaakt hoe enthousiast de een met een kikker aankomt en de ander een vuurtje weet te maken.’

#SDG11 Duurzame steden en gemeenschappen raakt jullie ook. ‘We willen echt de spil in de wijk zijn. Zo heeft de fanfare op onze school bijvoorbeeld 30 nieuwe blokfluiters kunnen verwelkomen. Dat proberen we zo ook met sportclubs te doen, of met taallessen voor volwassenen.

En natuurlijk #SDG17 partnerschappen. Alle organisaties die kunnen bijdragen aan een rijke leeromgeving worden steevast door Susanne benaderd. En zij werken graag met haar, met het Kindcentrum, samen.

Waar loop je tegenaan?

‘We zouden als basisschool graag willen doorgroeien richting een IKC, een Integraal KindCentrum. Met maat- en paswerk maakt de peuterspeelzaal al gebruik van onze locatie, we werken veel samen met MIK/PIW. Daarmee bieden we samen al een stukje voor- en naschoolse opvang. We zouden echt integraal willen, maar dat ene mooie, grote gebouw hebben we niet. Gebrek aan financiële middelen staat wellicht op één in het rijtje van obstakels waar we tegenaan lopen. Een rijke leeromgeving willen we blijven bieden en participatie willen we nog meer tot stand brengen. Iedereen zou mee moeten kunnen doen.’

Wat wil je iedereen meegeven?

‘Samen zorg dragen voor het samen zijn. Samen vormen we (zijn we) één maatschappij. Eigenlijk wil ik zeggen: Iedereen voor iedereen. Talenten ontwikkelen met aandacht voor meervoudige intelligentie, gezond eten, gelijke kansen, grote diversiteit aan groepen en organisaties verbinden aan de school, die ene ouder uithelpen die die brief van de gemeente niet begrijpt… Laten we samen verantwoordelijk zijn voor elkaar.’